Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Χριστουγεννιάτικη δράση της ομάδας Μαμαδο-blogs σε συνεργασία με το Tosodoulika.gr

Όταν το καλοκαίρι η Μένια από το karkinaki πρότεινε, και στη συνέχεια σύσσωμη η ομάδα των Μαμαδο-blogs έφτιαξε τα δωράκια για τα παιδάκια του Ογκολογικού Νοσοκομείου (δες εδώ αν δε θυμάσαι), όλες είχαμε πει κάποια στιγμή να κάνουμε κάτι και για τις μαμάδες. Τα Χριστούγεννα λοιπόν ήταν η κατάλληλη στιγμή. Και φυσικά, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα προωρότητας στις 17/11, οι πρώτες μανούλες που σκεφτήκαμε ήταν αυτές με προωράκια. Και εδώ είναι που μπαίνει στη δράση η Μερσίνη από το tosodoulika που μαζί με τη Μένια μας οργανώσανε, παραλάβανε, πακετάρανε και γενικώς ανέλαβαν ρόλο αρχιξωτικού και πήγαν στις δύο Μονάδες Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών του νοσοκομείου Παίδων Αγ. Σοφία τα πακετάκια αγάπης :) 

Όπως καταλαβαίνετε, δεν υπήρχε περίπτωση να μη συμμετέχω στη συγκεκριμένη δράση. Θα συμμετείχα έτσι κι αλλιώς, πόσο μάλλον όταν ως δύο φορές μαμά με προωράκι - καθώς και τα 2 αγόρια μου ήταν βιαστικά-, ξέρω από πρώτο χέρι κάποια από τα συναισθήματα που βιώνουν οι γονείς έξω από τις μονάδες όταν περιμένουν να μπουν να δουν τα παιδάκια τους, να ακούσουν πώς πάνε, να αγγίξουν μόνο λίγο το πατουσάκι.... Είχαμε συζητήσει αρκετά στην ομάδα αναφορικά με το τι θα βοηθούσε να στείλουμε, τι θα ήταν καλό να αποφύγουμε καθώς δυστυχώς δεν έχουν όλες οι περιπτώσεις ευτυχή εξέλιξη κι έτσι αρχές Δεκέμβρη είχα καταλήξει στο τι θα είχε το πακετάκι μου και ξεκίνησα να το φτιάχνω. Αποφάσισα ότι ήθελα οπωσδήποτε να βάλω κάτι χειροποίητο, φτιαγμένο με πολλή αγάπη αλλά και χρηστικό παράλληλα. Έραψα λοιπόν ένα νεσεσεράκι patchwork σε μικρό μέγεθος για να χωράει σε τσάντα. Έβαλα μέσα 2 πακετάκια αντισηπτικά μαντηλάκια που πάντα χρειάζονται αλλά και 2 σοκολάτες για να γλυκάνω τον παραλήπτη. Τέλος, όταν πήγα στο βιβλιοπωλείο να πάρω μια μικρή καρτούλα για να συνοδεύσει το δώρο μου, το μάτι μου έπεσε πάνω σε ένα Ημερολόγιο του 2015 με τίτλο: "Ημερολόγιο Θετικής Σκέψης". Επιπλέον το ημερολόγιο ήταν στις ίδιες αποχρώσεις με το νεσεσεράκι που είχα φτιάξει και το θεώρησα σημαδιακό! Σκέφτηκα ότι η μαμά που θα το πάρει μπορεί αρχικά να σημειώνει την πρόοδο του τοσοδούλικού της και παράλληλα να παίρνει δύναμη και να φτιάχνει η διάθεσή της από τα αισιόδοξα ρητά που υπάρχουν στις σελίδες του. Έτσι η τελική μορφή του δώρου μου ήταν αυτή: 




Διαβάζοντας την ανάρτηση της Μερσίνης (εδώ) για τις ετοιμασίες και για τις κάρτες που φτιάξανε μαζί με το γιό της συγκινήθηκα πολύ με την εξαιρετική ιδέα της να υπογράψει ο μικρός τις κάρτες με το "Ήμουν κι εγώ Εδώ". Της το είπα κιόλας. Ειδικά στον Προκόπη, που ήταν και πιο πολύ καιρό στη μονάδα και πιο μικροσκοπικός και πρόωρος από το Γιώργη, οι φωτογραφίες στην αναμονή, των παιδιών που είχαν φιλοξενηθεί στις μονάδες παλιότερα (πριν και μετά) , μου έδιναν απίστευτο κουράγιο τις πρώτες μέρες. Μπορώ μόνο να φανταστώ πώς ένιωσε η Μερσίνη που επέστρεψε για να δώσει τα δωράκια μας (δες εδώ) και σίγουρα ελπίζω να βάλαμε ένα χαμόγελο στα πρόσωπα όλων των γονιών. Μόνο υγεία, αγάπη και ευτυχία για όλα τα παιδάκια αλλά και τις οικογένειές τους!   

Για τη δράση μας έγραψαν επίσης: 

3 σχόλια: