Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Τα Πολυαννάκια σε νέες περιπέτειες: Ερευνητές για ένα βράδυ - 25.9.2015

Κάθε χρόνο, την τελευταία Κυριακή του Σεπτέμβρη διοργανώνεται η Βραδιά του Ερευνητή. Το είχα αποφασίσει από πέρσι ότι φέτος θα πάμε με τη Λένα οπωσδήποτε, μιας και από το καλοκαίρι και μετά δείχνει εξαιρετικό ενδιαφέρον για πειράματα, βλέπει βιντεάκια με τις ώρες και όπως μας ανακοίνωσε: "Άη Βασίλη τον Άη Βασίλη θα μετατρέψω το δωμάτιό μου σε εργαστήριο"!  Ξεκίνησε πηγαίνοντας με τον Βασίλη στο pre event στο Ίδρυμα Ερευνών απ' όπου γύρισε κατενθουσιασμένη με το δικό της μόριο νερού από πηλό και ένα αίτημα για δικό της μικροσκόπιο! Όπως ήταν επόμενο ο Προκόπης από τις περιγραφές της και μόνο, όταν είπα ότι θα πάμε και στο κυρίως event με τα πολλά πειράματα κατενθουσιάστηκε και ζήτησε να έρθει κι εκείνος. Αν και θεώρησα ότι είναι λίγο μικρούλης, παρόλα αυτά τον πήρα μαζί μας και ήταν ό,τι καλύτερο έκανα!!!

Εννοείται ότι δεν καταφέραμε να τα δούμε όλα (μπορείτε να δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα εδώ για να έχετε μια ιδέα για του χρόνου), αλλά στις 5 ώρες που κάτσαμε είδαν και έκαναν τα εξής: 

- Πειράματα Χημείας: Χημικές ενώσεις, μαγικοί αφροί που εξαφανίζονται μόλις τους βάλεις φωτιά, πυροτεχνήματα με μαγνήσιο που καίγεται και λάμπει σαν το ραβδί του Ηarry Potter, κέρματα που από χάλκινα με λίγο ψευδάργυρο γίνονται ασημένια, ήταν λίγα από όσα κυριολεκτικά τους έκοψαν την ανάσα. Highlights, ο Προκόπης να λέει στον υπεύθυνο που είπε μπράβο στη Λένα για κάτι που απάντησε σωστά: "Είναι πολύ έξυπνη, είναι η αδερφή μου!" (καμάρι και συγκίνηση η μάνα στην πίσω σειρά δε σας το συζητώ) και.... η αναπάντεχη συγκινητική συνάντηση με το Φυσικό που είχα στο γυμνάσιο.

- Εξερευνώντας το λιμάνι: Με στόχο να φτιάξουν το δικό τους επιτραπέζιο τύπου Taboo με λέξεις σχετικές με λιμάνια, περνούσαν από κάθε σταθμό και μάθαιναν για τους τύπους καραβιών, δοκίμαζαν στολές και καπέλα, είδαν πυξίδες και έδεσαν ναυτικούς κόμπους. Έξτρα πόντους στην κοπέλα που υπομονετικά έκατσε μαζί με τη Λένα και τη βοήθησε να γράψει γράμμα γράμμα όλες τις λέξεις που χρειαζόταν για να φτιάξει ολομόναχη το παιχνίδι της!!!



-Φορητό Πλανητάριο: Αφού κάναμε κράτηση μια ώρα πριν και περιμέναμε υπομονετικά στη σειρά μας (είχε ένα κενό εκεί το σύστημα ομολογώ αλλά ΟΚ το προσπεράσαμε), τα πιτσιρίκια χωρίς γονείς πήγαν με τους υπεύθυνους του Αστεροσκοπείου και μπήκαν στο φορητό πλανητάριο. Πέπλο μυστηρίου καλύπτει το τι είδαν, καθώς βγαίνοντας η Λένα δήλωσε ότι δεν της άρεσε και ήταν βαρετό, ο δε Προκόπης ήταν ενθουσιασμένος μεν, φειδωλός στις πληροφορίες που μας έδωσε δε: "Είδαμε τα αστέρια - ζώα (Μικρή και Μεγάλη Άρκτο κλπ.) και τα αστέρια - αρχαίους ανθρώπους (Κασσιόπεια)

-Παρουσιάσεις Πειραματικών Σχολείων: Ένα από τα αγαπημένα μου σημεία, οι πάγκοι των Πρότυπων και Πειραματικών Γυμνασίων. Εντελώς υποκειμενικά να σας πω ότι ο καλύτερος ήταν του σχολείου μου, δηλαδή του 1ου Πειραματικού (Γεννάδειο, Πλάκας). Τα παιδιά βέβαια και τα δύο ενθουσιάστηκαν με τον πάγκο του Πειραματικού Αγίων Αναργύρων και την υδραυλική πόρτα



-Εργαστήρια Δημόκριτου: Για το τέλος αφήσαμε τα εργαστήρια του Δημόκριτου, και κυρίως αυτό με το μικροσκόπιο και (φυσικά) αυτό της Χημείας, όπου η Λένα, έφτιαξε ζελεδάκια και το καλύτερο... τη δική της τρελόμπαλα! Φοβερό σουξέ και πανεύκολη κατασκευή, σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα. Ευτυχώς η αγαπημένη Ελίνα από το ftiaxtro.gr, φρόντισε για τις οδηγίες εδώ. Μην το σκεφτείτε τολμήστε το!!! Ο Προκόπης που προτίμησε τα ηλεκτρονικά με αισθητήρες κίνησης όση ώρα η Λένα έκανε την τρελλόμπαλά της, τώρα ανυπομονεί να προμηθευτούμε τα απαραίτητα και να φτιάξουμε μόνοι μας στο σπίτι!



Ειλικρινά, φύγαμε και οι τρεις κατενθουσιασμένοι! Πόσο όμορφα και ενδιαφέροντα πράγματα είδαμε, πόση τροφή για συζήτηση πήραμε μαζί μας. Μέχρι να τα πάρει ο ύπνος στο γυρισμό με βομβάρδισαν με ερωτήσεις του τύπου "Μαμά που θα βρούμε βόρακα και ψευδάργυρο; Θέλω κι εμείς να φτιάξουμε μια πόρτα με σύριγγες και νερό! Μπορούμε να αγοράσουμε ένα μικροσκόπιο;" 

Κλείνοντας, θα σταθώ λίγο στους πάγκους των Πειραματικών σχολείων. Καμάρωσα τόσο τα γυμνασιάκια, που με προθυμία και καμάρι μας έδειχναν τις κατασκευές τους, που εξηγούσαν στα παιδιά όσο πιο απλά μπορούσαν πώς δουλεύει ο ηλεκτρισμός, η υδροκίνηση κλπ. κλπ. Πίσω από τη στάση τους και τις περιγραφές τους "φώναζε" η δουλειά και ο κόπος των δασκάλων τους! Σκέφτηκα λίγο, πώς κάναμε εμείς χημεία, φυσική κλπ. στο σχολείο, ξερά και μόνο με βιβλία. Εμ έτσι, πώς να ενδιαφερθώ κυριούλη μου για τις εξώθερμες αντιδράσεις??? Κανονικά θα έπρεπε οι πρακτικές των πρότυπων και πειραματικών σχολείων να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση του "έπεσα σε καλό δάσκαλο / καθηγητή". Αλλά, τι λέω τώρα , ψιλά γράμματα δυστυχώς σε αυτή τη χώρα. Οπότε λέω να την ακούσω την κόρη μου και να το φτιάξουμε το εργαστήριο στο σπίτι σιγά σιγά :)

Α, και μέχρι την επόμενη βραδιά ερευνητή λέω να βγάλουμε διαρκείας στο Μουσείο Πειραμάτων, που πρόσφατα ανακάλυψα. 

Καλό ΣΚ και καλώς σας ξαναβρήκα!