Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Κι εσείς πικ νικ?!!?!? (Μα τι ωραία Πρωτομαγιά φέτος)

Καλημέρες και καλό μήνα:) Κάτι τα βαφτίσια, κάτι οι δουλειές στο σπίτι, κάτι δυό guest που έκανα για δυό μέρες στη δουλειά για να μπαίνω πάλι σιγά σιγά στο κλίμα, έχω καιρό να γράψω. Δεν ξέρω αν σας έλειψα, εμένα μου έλειψε το blogάκι μου πάντως κι έχω μαζέψει αρκετό υλικό να μοιραστώ. Λέω να ξεκινήσω από τα πρόσφατα κι επίκαιρα, δηλαδή τη χθεσινή υπέροχη Πρωτομαγιά!!!!! 

Μέχρι και τη Δευτέρα το βράδυ, δεν είχαμε ακριβώς καταλήξει στο τι θα κάνουμε κι έτσι δε μπορώ να πω ότι είχα ξεδιπλώσει όλο μου το μαγειρικό ταλέντο στην προετοιμασία του πικ νικ. Έτσι, όταν μας πήρε το πρωί η νονά της Λένας και καταλήξαμε στο ότι θα κάνουμε πικ νικ βούτηξα στο ψυγείο για να αυτοσχεδιάσω  και να γεμίσω το καλαθάκι μας όση ώρα ο καλός μου αποφάσιζε το μέρος με τους κουμπάρους. Η ιδέα του Τατοΐου απορρίφθηκε φοβούμενοι την κίνηση (και αν κρίνω από το αγαπημένο συννεφάκι http://www.kidscloud.gr/ μάλλον σωστή ήταν η απόφασή μας) κι έτσι η παρέα έδωσε ραντεβού στο Άλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι. Μέχρι πατέρας και κόρη να τσεκάρουν τα λάδια του αυτοκινήτου και να λύσουν τις απορίες της Λένας για το "πού είναι τα αλογάκια στο αυτοκίνητό μας μπαμπά?", ετοίμασα με τον Προκόπη τις προμήθειες με ό,τι βρήκα στο ψυγείο, κατέβασα και την κουβερτούλα του πικ νικ και έτοιμοι για δρόμο!!!! Εντάξει, μπορεί να μην είχαμε γκουρμεδιές αλλά.... χάρη στην προνοητικότητα της (one and only τα έχουμε πει αυτά μην τα ξαναλέμε) μαμάς μου, είχαμε στυλ (η φωτογραφία είναι από παλιότερο πικ νικ εχθές το καλάθι μας δε φωτογραφήθηκε) : 

Το σούπερ καλάθι μας 














Αφού φτάσαμε και παρκάραμε με σχετική ομολογουμένως δυσκολία, βρήκαμε το πευκάκι που είχαν κατασκηνώσει οι κουμπάροι και με χαρά διαπιστώσαμε ότι η παρέα είχε μεγαλώσει μιας και είχε έρθει ακόμη μια φίλη με το κοριτσάκι της και περιμέναμε και τους έτερους κουμπάρους (τη βαφτιστήρα του καλού μου δηλαδή). Στρώσαμε κι εμείς την κουβερτούλα μας, βγάλαμε παπούτσια και απλωθήκαμε. Γύρω γύρω ζουζουνίζανε άπειρα παιδάκια όλων των ηλικιών, στην παιδική χαρά τα ίδια, ποδήλατα κάνανε βόλτες στο δρομάκι, ο ήλιος μας έκλεινε το μάτι και γενικά ήταν αυτό που λέμε "ανοίγει η ψυχή σου"!!!!!! Μέχρι κι ο Προκόπης, αποφάσισε ότι η μέρα είναι πολύ όμορφη ώστε να τη χάσει με ύπνο κι έτσι έκατσε ωραία ωραία στην κουβερτούλα, έφαγε απ'όλα, έπαιξε και μοίραζε παντού χαμόγελα. Η δε Λένα χαρούμενη έπαιζε και με τις μικρές τις φίλες αλλά και με τους πιο μεγάλους και χοροπηδούσε όλο χαρά με μικρά διαλείμματα αράγματος για μασούλημα:)




















Πέρα από τα παιδιά όμως που το καταδιασκέδασαν, κι εμείς οι μεγάλοι δεν πήγαμε πίσω.... Εντάξει κάποια στιγμή έπεσε στο τραπέζι (ή μάλλον στο χορτάρι) η αγαπημένη ατάκα του κουμπάρου "Ποιος να μου το έλεγε 10 χρόνια πριν ότι θα ήμαστε με τόσα πιτσιρίκια?!?!?" για να εισπράξει κλασσικές ατάκες - πειράγματα από τον καλό μου και τους υπόλοιπους. Βλέπετε, η χθεσινή παρέα είναι στην ουσία η σχολική - εφηβική παρέα του καλού μου που μετά από τόσα χρόνια νομίζω δικαιούμαι να τη λέω και δική μου:) Ξεκινήσαμε πριν από 15 χρόνια με εκδρομές και πικ νικ με ούζα, ξενύχτια, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς να πρέπει να τα προγραμματίσουμε όλα από πριν. Και με απώλειες και προσθήκες στην πορεία, με μερικούς στην ξενιτιά και μερικούς να φεύγουν και να έρχονται, με ζευγάρια να χωρίζουν, να τα βρίσκουν, να παντρεύονται, με κουμπαριές κλπ. συνεχίσαμε και συνεχίζουμε μαζί!!!! Απλώς από Beverly Hills έχουμε μετατραπεί σε My Big Fat Greek Wedding αλλά έχει την ομορφιά του και την αξία του:)  Και το πιο σημαντικό, μαθαίνουμε και στα παιδιά μας την έννοια του μαζί και της παρέας. Και κάτι τέτοιες μέρες σαν τη χθεσινή που μαζεμένοι κάτω από τον ήλιο χαζεύαμε τα παιδάκια μας να παίζουν και παράλληλα λέγαμε και τα δικά μας, ένιωσα πιο πλούσια από ποτέ και για 3 ώρες δεν είχα το άγχος του αν και πόσο θα μειωθούν οι μισθοί, τι θα γίνει με τα παιδιά τώρα που θα γυρίσω στη δουλειά κλπ. κλπ. Είχα τους φίλους μου, τον καλό μου και τα παιδιά μας και ήμουν ο πιο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου!!!!!!! (κλισέ το παραδέχομαι αλλά πέρα για πέρα αλήθεια)

Υ.Γ. Στεφάνι δε φτιάξαμε χθες. Υποσχεθήκαμε στην προγιαγιά και τον σούπερ προπάππου που βγήκε από το νοσοκομείο να πάμε Λαγονήσι και να το φτιάξουμε παρέα οπότε θα το φτιάξουμε σε 2-3 μέρες :)

4 σχόλια:

  1. Α, κι εσείς πικ-νικ με πιτσιρικοπαρέα. Το θυμηθήκαμε όλοι φέτος. Και άξιζε, ε; :)
    Μισό, τώρα γιατί πρέπει ν' αποδείξω πως δεν είμαι ρομπότ κι έχω λίγο άγχος αν θα τα καταφέρω ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν άξιζε λέει? Και με το παραπάνω μπορώ να σου πω....

      Διαγραφή
  2. Μπράβο που οργανωθήκατε έτσι ωραία! Και του χρόνου με ακόμα πιο μεγάλη παρέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kαι του χρόνου να είστε καλά να περάσετε πάλι έτσι όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή