Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

Να κάνουμε ένα αφιέρωμα με θέμα....

Ο τίτλος του ποστ είναι η ατάκα σήμα κατατεθέν του. Αυτή, και η φυσική του απέχθεια για τις φακές που διατυμπανίζει σε κάθε ευκαιρία. 

Είναι μοναδική η ικανότητά του, να μετατρέπει τις σκόρπιες λέξεις, σκέψεις και στιγμές σε δομημένο θέμα - εργασία για το σπίτι και να μας συγκεντρώνει όλους γύρω από τα πιο πιθανά κι απίθανα αφιερώματα. Εργασία από αυτές που χαίρεσαι να καταπιαστείς γιατί σε βάζει να σκεφτείς, να προβληματιστείς και να δημιουργήσεις. Αν τον αφήναμε είμαι σίγουρη ότι θα μας τροφοδοτούσε μέρα παρά μέρα με καινούριο. 

Είμαι ίσως η πιο καινούρια της παρέας και αυτή που τα ποστ της - κυρίως αυτά που δεν είναι μέρος κάποιου αφιερώματος - τον αγγίζουν και τον αφορούν λιγότερο. Εγώ πάλι, καιρό τώρα - από πριν γνωριστούμε ακόμη - περίμενα και εξακολουθώ να περιμένω κάθε νέο του ποστ με αγωνία. Έχω κρατήσει σε μια πολύ ξεχωριστή θέση μέσα μου αυτό του το κείμενο, που το αγαπάω λίιγο παραπάνω από τα άλλα, γιατί από όλα τα δικά του που διάβαζα μέχρι τότε, ήταν το πρώτο που με έκανε να πω από μέσα μου "πρέπει να τον γνωρίσω από κοντά αυτόν τον άνθρωπο" κι ακόμη όταν το διαβάζω βουρκώνω... Ευτυχώς οι συγκυρίες ήταν τέτοιες που όχι μόνο γνωριστήκαμε, αλλά πλέον συχνά - πυκνά κάποιες Παρασκευές πίνουμε και κουβεντιάζουμε - απολαυστικές και ψυχαναλυτικές οι συζητήσεις μας το ομολογώ - όλοι μαζί γύρω από το τοτέμ μας όπως πολύ σωστά το βάφτισε.... 

Συνειδητοποιημένος και ταγμένος σ' αυτά για τα οποία αγωνίζεται - που δεν είναι και λίγα - όσο λίγοι άνθρωποι που ξέρω, καταφέρνει να σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα από την πλευρά του συνόλου, να θες να κάνεις κι εσύ πράγματα για να αλλάξει αυτό το χάλι γύρω μας. Όταν έρθει η σειρά μου να ενταχθώ στο γονεϊκό κίνημα, ξέρω σίγουρα σε ποιόν θα απευθυνθώ για συμβουλές:-)

Εντάξει έχει και τα ελαττώματα του, ας μη σας πω μόνο τα καλά: δε διαβάζει καθόλου μα καθόλου λογοτεχνία (αυτό ακόμη δεν μπορώ να το χωνέψω, όχι αρνούμαι σας λέω), δε βλέπει πια καλά σα γνήσιος βιβλιοσκώληκας, δεν έχει τραγουδήσει ακόμη μια Παρασκευή -παρά τις δηλώσεις του περί καλλιφωνίας -, και κατά βάθος αναφορικά με την αισθηματική ζωή των παιδιών (του Κ. δηλαδή γιατί η Σ. πάει καρφί για μοναστήρι όπως λέει) είναι μια αρσενική Τασσώ Καββαδία.

Σήμερα λοιπόν, ο αγαπημένος Βιβλιοθηκάριος έχει τα γενέθλιά του και όλοι εμείς που τον νιώθουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πλέον δικό μας άνθρωπο και τον αγαπάμε ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα. Δε νομίζω ότι υπήρχε καλύτερος τρόπος από αυτόν που σκέφτηκαν το Ερυθρό Καγκουρώ, ο Τσαλαπετεινός και ο Silentcrossing, για να του ευχηθούμε μαζικά, παρά αυτός: ένα αφιέρωμα του οποίου εκείνος είναι η έμπνευση και όχι ο εμπνευστής!!!


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, γεμάτα ωραία κείμενα, ευτυχισμένες στιγμές και όμορφους ανθρώπους!!!! 
         

Κι ένα αφιερωμένο: 



Το post αυτό αποτελεί τη συμμετοχή μου στις εορταστικές εκδηλώσεις "Κατσαμάκεια 2013" με αφορμή τα γενέθλια του αγαπημένου μας Βιβιλιοθηκάριου. Την Οργανωτική Επιτροπή αποτελούν οι: Γρηγόρης Στ. Πρόεδρος, Τσαλαπετεινός Γραμματέας, Silentcrossing Ταμίας. 

Στο αφιέρωμα συμμετέχουν - εύχονται οι:

1 σχόλιο:

  1. Νομίζω πως νιώθεις καλά τη συγκίνησή μου και πως δεν μπορώ να βρω τρόπο να χειριστώ τη ζαβολιά σας. Σε ευχαριστώ πολύ γι' αυτή, για το κείμενό σου και τις ευχές σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή