Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Η μισή μου ζωή ή αλλιώς.... Σαν σήμερα :-)

Για πολλούς η σημερινή μέρα είναι το τέλος του καλοκαιριού και όχι από τις αγαπημένες τους. Εμείς όμως σήμερα γιορτάζουμε!!! Και με το εμείς εννοώ εμένα και τον καλό μου. Σαν σήμερα πριν από 15 χρόνια, αποφασίσαμε να είμαστε μαζί ή για την ακρίβεια αποφάσισα με όλη την αναίδεια των 16 μου χρόνων τότε να σταματήσω να τον ταλαιπωρώ :-P Έκτοτε, όπως μπορεί να σας διαβεβαιώσει και η αγαπημένη μου κουμπαροφιλενάδα και πλήθος άλλων φίλων, ονειρευόμουν να μείνω μαζί του για πάντα και να γεμίσω τον κόσμο Κιουσάκια! 

Κάπως έτσι ξεκινήσαμε - 12.11.1997 
Στα χρόνια που πέρασαν γίναμε ο περίγελος του Κλασσικού Αναβρύτων που κάθε Παρασκευή ερχόταν να με πάρει, περάσαμε μαζί φροντιστήρια, Πανελλήνιες - αυτή τη ρημάδα την Ιστορία Δέσμης κόντεψε να τη μάθει απ' έξω κι ευτυχώς που την έμαθα κι εγώ κι έγραψα 20 γιατί αλλιώς θα το έπαιρνε προσωπικά - , πήγαμε εκδρομές, βγήκαμε, τα καλοκαίρια πηγαίναμε παρέα κατασκήνωση όπου και γνωριστήκαμε άλλωστε και γίναμε ένα από τα ζευγάρια σήμα κατατεθέν του ΤΥΠΕΤ. Λίγα χρόνια αργότερα περάσαμε το ζόρι της Αγγλίας και τα πήγαινέλα και τα ατέλειωτα τηλέφωνα. Ακόμη έχω την κάρτα αποπληρωμής του λογαριασμού τηλεφώνου στους δικούς μου με προσωπική εργασία στο μαγαζί του μπαμπά μου και θυμάμαι τα βράδια που περνούσα στο msn και στο icq με πάναργη σύνδεση για να μιλήσουμε λίιιιγο παραπάνω. Τα ταξίδια μου στο Portsmouth αυτά τα χρόνια και οι βόλτες μας στο Λονδίνο έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου και στη σχέση μας. 

Χαρούμενες μέρες στο Portsmouth
Φυσικά, δεν είχαμε μόνο εύκολα και χαρούμενα. Ήρθαν και ζόρικα, ήρθαν και χαζοτσακωμοί, ήρθε και στρατός και ήρθαν και χάλια μαύρα με αποκορύφωμα την απώλεια της μαμάς του Βασίλη και όλα όταν έκαναν τον κύκλο τους μας έφερναν όλο και πιο κοντά.

Η Πολυάννα στις Διαβιβάσεις
Και φυσικά όπως γίνεται με σχέσεις που ξεκινάνε σε τόσο μικρές ηλικίες, αναπόφευκτα κάποια στιγμή ήρθε και ο καιρός για να κάνουμε ένα "διάλειμμα". Τότε βέβαια νομίζαμε ότι είναι τέλος οριστικό κι ό,τι όλα όσα ονειρευτήκαμε ήταν απλά της εφηβείας και του ενθουσιασμού. Όμως σε όλη τη διάρκεια του "διαλείμματος" (1 χρόνος), πίστεψα στο κάρμα, τη μοίρα, το κισμέτ, όπως θέλετε πείτε το. Περάσαμε φάσεις που αν και ήμαστε και οι δύο με άλλους ανθρώπους και απολύτως σωστοί απέναντί τους, συμβουλευόμαστε ο ένας τον άλλο ακολουθώντας το γνωστό και ως "Σουηδικό μοντέλο", κάνοντας τους φίλους μας εκατέρωθεν να τραβάνε τα μαλλιά τους!!! Πραγματικά όμως, μιλώντας για μένα τουλάχιστον, ακόμη και σε εποχές της "ακατανόμαστης" (ε, συγγνώμη κιόλας αλλά είπαμε Σουηδία Σουηδία αλλά ένα χαρακτηρισμούλη της τον απέδιδα!), προτιμούσα χίλιες φορές να είναι ευτυχισμένος ακόμη κι αν δεν ήταν μαζί μου :-) Έτσι περνώντας τα 40 κύματα και ολοκληρώνοντας το "διάλειμμά" μας, το 2005 κατασταλάξαμε ότι είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλο - τέλος!!! Κι έτσι, 31 Αυγούστου του 2007, 10 χρόνια από τη μέρα που τα φτιάξαμε και μαζί με πολλούς, καλούς και αγαπημένους συγγενείς και φίλους παντρευτήκαμε σε ένα καταπληκτικό εκκλησάκι, με ένα υπέροχο πάρτυ, πολύ ρύζι (35 κιλά για την ακρίβεια ας είναι καλά τα αδερφάκια μας και κάτι φίλοι μας) και πολλή συγκίνηση!!!




Σήμερα, 5 χρόνια μετά κλείνουμε 5 χρόνια γάμου και 15 χρόνια μαζί, τη μισή μου ζωή ακριβώς!!! Θυμάμαι μια συνάδελφος τότε στο γάμο μου είχε πει: "Αυτή είναι η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής σου μέχρι να γίνεις μάνα! Μετά θα την ξεχάσεις." Δε συμφώνησα τότε και δε συμφωνώ και τώρα που έχω γίνει μάνα. Δε συγκρίνεται το ένα με το άλλο και δεν αλλάζει η ευτυχία και η πληρότητα που έζησα τη μέρα του γάμου μου με τα συναισθήματα που ένιωσα τις μέρες που γέννησα τα παιδιά μας. Απλά αλληλοσυμπληρώνονται μοναδικά! Άλλωστε χωρίς εκείνον, δε θα είχα καταφέρει να ξεκινήσω να πραγματοποιώ την απειλή μου να γεμίσω τον κόσμο Κιουσάκια :-) Και λέω ξεκινήσω γιατί είπαμε.... ο κόσμος χρειάζεται σίγουρα ένα ακόμη!!!

Σ' ευχαριστώ για τα χρόνια που πέρασαν αλλά και γι' αυτά που θα έρθουν. Για μένα, για σένα, για μας, για την οικογένειά μας. Ξέρω ότι αγχώνεσαι ως "μπαμπάς" για το τώρα αλλά και για το αύριο αλλά να ξέρεις, αν συνεχίσουμε όπως με το τραγουδάκι που ξεκινήσαμε το πάρτυ του γάμου μας όλα θα είναι τέλεια!!! Αφιερωμένο λοιπόν :-)
 
Χ Ρ Ο Ν Ι Α   Μ Α Σ   Π Ο Λ Λ Α ! ! !

 


14 σχόλια:

  1. Να ζήσετε! Να είσαστε πάντα έτσι ευτυχισμένοι όπως αποτυπώνεται στις φωτογραφίες σας!

    Μπορεί να μην έχει έρθει ακόμα η στιγμή που θα κρατήσω την μπέμπα μου στην αγκαλιά μου, αλλά θα συμφωνήσω ότι είναι διαφορετικό απο το γάμο αλλά συνδέονται μεταξύ τους με έναν τρόπο μαγικό!!!

    Να χαίρεστε την οικογένεια σας!

    Πολλές καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να ζησετε πάντα ευτυχισμένοι και ερωτευμένοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να είστε πάντα δεμένοι κι αγαπημένοι. Νομίζω ότι του έκανες το πιο όμορφο δώρο που θα μπορούσες να κάνεις γι'αυτή τη μέρα (καλέ ο συμπεθ είχε μακρύ μαλλί; )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύχρονοι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Παλαβιάρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να πω ότι διαβάζοντας βούρκωσα ή θα με πάρετε με τις πέτρες; ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι καλέ ελεύθερα :-) Ευχαριστούμε!!!!! Παρεμπιπτόντως το blog και οι κατασκευές σου είναι super :-)

      Διαγραφή
  6. Να είστε πάντα καλά, αγαπημένοι και γελαστοί!
    Τρελάθηκα με την περιγραφή της φωτογραφίας: η Πολυάννα στις διαβιβάσεις! (χαχα ήταν πολύ αστείο!)
    Φιλιά*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να ζήσετε!Να είστε πάντα καλά και ευτυχισμένοι!Φιλάκια και καλό φθινόπωρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή