Πάμε σαν άλλοτε......

Μεγάλη Πέμπτη σήμερα και το σπίτι μας μοσχομύρισε τσουρέκια και γέμισε χρώματα από τα Πασχαλινά μας αυγά. Τα κουλουράκια μας τα φτιάξαμε την Τρίτη. Είχα μια κουβέντα προχθές με τους γονείς μου και τελικά καταλήξαμε (εκείνοι δηλαδή εγώ απλά υποχώρησα στην πείρα της ζωής χαχαχαχαχα) ότι Πάσχα σαν αυτό των παιδικών και εφηβικών χρόνων του καθενός δεν υπάρχει! Είναι από αυτές τις εμπειρίες που έρχονται μια φορά στη ζωή ή τέλος πάντων 3, 4 5, 8 χρόνια συνεχόμενα όσο είναι για τον καθένα και μετά... τέλος!!!! Μετά απλά κάθε Πάσχα το συγκρίνεις με αυτά των παιδικών και εφηβικών σου χρόνων και πάντα βγαίνει λίγο. 

Νόμιζα πως τώρα με τα παιδιά θα ήταν αλλιώς, πώς δε θα αναπολούσα τις πασχαλιές μας στον Ωρωπό, τη γιαγιά και τη θεία μου να ασπρίζουν, το στόλισμα του Επιταφίου στην Οσία Ξένη, τις ξεθωριασμένες μπλε λεκάνες με τα τσουρέκια να φουσκώνουν και το βιαστικό σβήσιμο του κεριού στον επιτάφιο για να το ανάψεις από το μπροστινό κούκλο ξάδερφο της φίλης σου (ε ναι, μη μου πείτε ότι δεν έχετε ένα παρόμοιο περιστατικό :P). Έλα μου όμως που το μυαλό μου και η μνήμη μου αποφασίζουν μόνα τους με το που έρχεται η Μεγάλη Εβδομάδα.....

Φέτος λοιπόν, αφού το εμπέδωσα ότι έτσι είναι και έτσι θα είναι από δω και πέρα, είπα να το δω αλλιώς το πράγμα και να εστιάσω στο ότι στα χέρια μου είναι τα παιδιά, να φτιάξουν μαζί μου, με το μπαμπά τους, με τους νονούς τους και με τους παππούδες και τις γιαγιάδες και θείες τους μια σειρά από αξέχαστα Πάσχα όπως κι εγώ. Ευτυχώς έχω καλή βοήθεια -κυρίως από τη φοβερή και τρομερή μανούλα μου φυσικά- κι έτσι νομίζω καλά το πάμε...

Τι κι αν τα γεγονότα με τον παππού μας άφησαν στην Αθήνα φέτος και δεν καταφέραμε να πάμε στο νησί? Τι κι αν ο μπαμπάς μας δουλεύει πολύ και τον έχουμε χάσει αυτές τις μέρες? Ευτυχώς ο παππούς πάει καλά, ο μπαμπάς σταματάει αύριο τη δουλειά και θα είναι μαζί μας και ελπίζουμε ότι θα κάνουμε όλοι μαζί Πάσχα, οπότε με γεμάτες μπαταρίες, κέφι και πολύ όρεξη τιμήσαμε τα έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας με τη Λένα και τη χαρούμενη φατσούλα της να πρωτοστατεί σε ζυμώματα, κουλουράκια, φουρνίσματα και βάψιμο αυγών αλλά και το μικρό Προκόπη σε ρόλο παρατηρητή αλλά και δοκιμαστή!!!! 

Ιδού λοιπόν τι κάναμε και ομορφύναμε τη βδομάδα μας: 

Καταρχήν τη Μεγάλη Τρίτη, φτιάξαμε τα Πασχαλινά μας κουλουράκια: 

Τα κουλουράκια μας - τα σαλιγκαράκια τα έκανε η Λένα ολομόναχη!

Σήμερα, πρωί πρωί ζυμώσαμε τα τσουρέκια μας και κάναμε και για τους νονούς τσουρεκάκια σαλιγκαράκια με αυγά - φατσούλες: 

Τα τσουρεκάκια για τους νονούς μας και την ξαδερφούλα μας

Και φυσικά, βάψαμε τα αυγά μας (το αγαπημένο μου προσωπικά) με βαφή, με δαχτυλομπογιές και με πινέλα. Μέχρι και αυγά Μπομπ Σφουγγαράκη και Πάτρικ αστερία φτιάξαμε με αυτοκόλλητα ματάκια:

Η μικρή μου δαχτυλοζωγράφος

 

Τα αυγά μας

Γενικώς περάσαμε τέλεια τη Μεγάλη Εβδομάδα έως τώρα και η Λένα και εγώ και ο μικρούλης μας που απλά παρατηρούσε και ελπίζω και οι γονείς μου που αλήθεια είναι τους έχουμε ταλαιπωρήσει αρκετά αυτούς τους μήνες. Θα θέλαμε βέβαια κι ο μπαμπάς μας μας να μην είχε τόσο πολλή δουλειά στο γραφείο ώστε να συμμετέχει κι εκείνος αλλά μοιραζόμαστε τη χαρά μας μαζί του κάθε βράδυ που γυρίζει και του δείχνουμε τις δημιουργίες μας και από αύριο μιας και θα είναι κι εκείνος σπίτι μαζί μας συνεχίζουμε ακάθεκτοι !!!!

Σας αφήνουμε με τα καλαθάκια που φτιάξαμε για τους νονούς και σας ευχόμαστε 

Κ Α Λ Ο   Π Α Σ Χ Α !!!!!!!!!