Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Η Πολυάννα μαμά - και τώρα που τα αγόρια έγιναν δύο part II

Στο Πολυαννόσπιτο μερικούς μήνες τώρα που έχουμε να τα πούμε είμαστε παιδική χαρά. Ο Μπούμπης έγινε πλέον Γιώργης και αισίως είναι 7 μηνών, η Λένα είναι ένα νηπιαγωγάκι με τα όλα του και ο Προκόπης είναι πια μεγάλος αδερφός! Τις ανησυχίες μου για κείνον ως μεσαίο παιδί, τις είχα μοιραστεί μαζί σας τον Ιούνιο στο part I. Μεταξύ τους τα πιτσιρίκια τα πάνε περίφημα και ο Προκόπης εξακολουθεί να διεκδικεί το χώρο του και το χρόνο του αλλά να είναι πολύ καλός και τρυφερός με το μικρό. 

Πριν από ένα μήνα στην πρώτη μας συνάντηση με τη δασκάλα του στο σχολείο (άλλαξε κι εκείνος φέτος σταθμό και πήγε σε καινούριο) έφυγα πολύ θυμωμένη με τον εαυτό μου και πολύ προβληματισμένη! Η δασκάλα του ήταν ενθουσιασμένη μαζί του, μου είπε πόσο "δουλεμένο" παιδί της έχει φανεί, ότι παρόλο που είναι ο μικρότερος της τάξης όχι μόνο ακολουθεί αλλά και δείχνει στα υπόλοιπα παιδάκια, ότι είναι πολύ ευγενικός και υπάκουος κι άλλα τέτοια ωραία που κάνουν εμάς τις μαμάδες να ψηλώνουμε δέκα πόντους από υπερηφάνια. Θα μου πείτε και καλά εσύ γιατί θύμωσες και προβληματίστηκες; Ε λοιπόν, θα σας πω γιατί. Αν όλα αυτά τα είχα ακούσει σε συνάντηση για τη Λένα, θα τα περίμενα και θα τα θεωρούσα δεδομένα μη σας πω, για τον Προκόπη όμως έπιασα τον εαυτό μου να εκπλήσσεται, ευχάριστα μεν αλλά να εκπλήσσεται.

Και θύμωσα με μένα! Γιατί ενώ ξέρω ότι ποτέ ποτέ ποτέ δεν πρέπει να συγκρίνουμε τα παιδιά άφησα την εικόνα της Λένας να "καπελώσει" αυτή του Προκόπη. Γιατί (προφανώς) απορροφήθηκα από το μωρό λίιιγο παραπάνω και δεν πρόσεξα τον Προκόπη να ανθίζει δίπλα μου. Έπρεπε να μου το πει η δασκάλα του για να το παρατηρήσω, για να βρω το χρόνο να κάνω κάτι μαζί του κι όχι με τη Λένα και να μας βοηθάει κι εκείνος. Όταν μου είπε δε η κυρία Ε. ότι ποτέ δε μιλάει για κανέναν εκτός από τη Λένα κατάλαβα ότι προφανώς μας χρειάζεται περισσότερο ή ουσιαστικότερα. 

Μπορεί και να αντέδρασα υπερβολικά (το' χω το drama queen λίγο άλλωστε). Πάντως στο μήνα που μεσολάβησε μέχρι την επόμενη συνάντηση γονέων, είχα το νου μου, κάναμε πράγματα μόνοι μας ή και όλοι μαζί αλλά με γνώμονα τις δικές του προτιμήσεις και ξαφνικά είδα μπροστά μου ένα αντράκι που: 

- είναι πολύ καλό στα παζλ και μάλιστα από κει που είναι αεικίνητος, όταν ασχολείται με αυτά αφιερώνει όλη του την προσοχή
- μπορεί πια να ντυθεί μόνος του (ακόμη κι αν μερικές φορές μου βγάζει την ψυχή μέχρι να διαλέξει τι)
- έμαθε να χειρίζεται ψαλίδι καθώς όπως λέει "κάνει εξάσκηση" στο σχολείο 
- είναι απίστευτος θεατρίνος και πολύ πολύ εκφραστικός (εντάξει το ότι μεγαλώνουμε ένα μικρό Δημήτρη Χόρν το ήξερα από τη βρεφική του ακόμη ηλικία δεν το συνηδειτοποίησα τώρα) 

Επιπλέον και με μεγάλη μου χαρά στη συνάντηση αυτού του μήνα η κυρία Ε. μου είπε ότι ζωγράφισε για πρώτη φορά το μωρό εκτός από τη Λένα. Για την ακρίβεια έκανε ένα τόσο δα κυκλάκι που ήταν το καρότσι και μέσα μια τελίτσα που ήταν ο Γιώργης αλλά... είναι κι αυτό μια αρχή :) 

Χθες μάλιστα το απόγευμα ζωγράφισε όλη την οικογένεια. Όταν τον ρώτησα ποιός είναι ποιός άφησε το μωρό τελευταίο και μου είπε "Και ο μπούμπης είναι εδώ, ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ!". Και βλέπω εγώ ότι και έχει κάνει τον εαυτό του μικρότερο από τα τρία τους και ότι σκόπιμα τον έχει βάλει το μικρό να του "κάθεται στο σβέρκο":

Προκόπης - Η οικογένειά μας 4.11.14
 
Ε και κάπου εκεί η μάνα κουράγιο που με λέει και η φιλενάδα μου η Ε. σηκώνει τα χέρια ψηλά. Πού θα μου πάει, θα τις βρούμε τις ισορροπίες μας. Άλλωστε η σοφή μαμά μου λέει και δίκιο έχει ότι κάθε παιδί αργά ή γρήγορα τη βρίσκει τη θέση του και το χώρο του μέσα στην οικογένεια.

Α, και πού είστε μη νομίζετε ότι όλο αυτό το μεγάλωμα και άνθισμα του Προκόπη αφήνει τη Λένα αδιάφορη, αλλά λέω να αφήσω και κάβα για επόμενο ποστ μπας και επανέλθω η τρίτεκνη ;) 
 

  

1 σχόλιο:

  1. Γεια σου, Πολυάννα! Μόλις ανακάλυψα το μπλογκ σου και διαβάζοντας αυτή την ανάρτηση συνειδητοποίησα πόσα πολλά πράγματα πρέπει να έχεις στο νου σου με τρία παιδάκια (εγώ με ένα και χάνω τον μπούσουλα κάποιες φορές!). Νομίζω πως και μόνο το γεγονός ότι προβληματίζεσαι και ψάχνεσαι αποδεικνύει πως κάνεις πολύ καλή δουλειά! Είμαι σίγουρη ότι πολύ σύντομα θα βρείτε τις ισορροπίες που θέλεις.
    Να έχεις μια όμορφη μέρα! Καλώς σε βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή