Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

Παραμύθι χωρίς όνομα για μικρούς και μεγάλους

Εντάξει, δεν πήγαινα με ιδιαίτερο άγχος για το αν θα είναι καλό, μιας και για μας τουλάχιστον οι παραστάσεις που έχει βάλει το χέρι της η "κυρία Κάρμεν" (όπως τη λέει η Λένα) είναι εγγυημένα καλές. Παρόλα αυτά για ακόμη μια φορά, η παράσταση ήταν ακόμη καλύτερη από αυτό που περίμενα.


Μιλάω φυσικά για το "Παραμύθι χωρίς όνομα", της Πηνελόπης Δέλτα που φέτος παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Κάρμεν Ρουγγέρη - Χριστίνας Κουλουμπή στο θέατρο Κιβωτός. Με απόλυτο σεβασμό στο αγαπημένο βιβλίο (που περιμένει υπομονετικά στη βιβλιοθήκη μας τα παιδιά να μάθουν να διαβάζουν για να το "περιποιηθούν"), αλλά και με το δικό της μοναδικό τρόπο, ταξιδέψαμε για δύο ώρες στο βασίλειο των Μοιρολατρών, που το βασιλόπουλο ο Συνετός και η μικρή αδερφή του η Ρηνούλα αγωνίστηκαν να ξαναζωντανέψουν, μετά τα βάσανα που το βρήκαν εξαιτίας του Βασιλιά Αστόχαστου και της Βασίλισσας Παλάβως.

Αντιγράφω από το πρόγραμμα, τα λόγια της κυρίας Κάρμεν για την παράσταση: "Το παραμύθι χωρίς όνομα είναι για μένα ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα της παιδικής μας λογοτεχνίας. Με μεγάλο θαυμασμό πήρα λοιπόν αυτό το υπέροχο κείμενο και το έκανα θέατρο, προσπαθώντας να σεβαστώ απόλυτα την αρχική δημιουργό. [.....] Διαβάζοντάς το η Χριστίνα μου πρότεινε να το δούμε εικαστικά σαν ένα παιχνίδι. Σαν ένα παιχνίδι που ανάλογα με τις ανάγκες της παράστασης θα παίρνει διάφορες μορφές. Ύστερα σχεδίασε και τα κουστούμια κάνοντάς τα πολύχρωμα, αφαιρετικά αλλά και παραμυθένια. (Αυτή τη φορά τα κουστούμια μας είναι εμπνευσμένα από τη Θράκη μας) [......] Η μουσική της παράστασης είναι επιλογή από απλά παιδικά τραγουδάκια, γνωστά σε όλους, που βέβαια με τους στίχους και την ενορχήστρωση ταίριαξαν απόλυτα στολίζοντας την παράσταση

Τα κουστούμια ήταν πράγματι εξαιρετικά, όπως πάντα βέβαια θα συμπλήρωνα εγώ, ενώ η χρήση των κλασσικών παιδικών τραγουδιών όπως π.χ. το Ένα μικρό καράβι ή το Χαρωπά τα δυό μου χέρια τα χτυπώ αλλά με τους στίχους προσαρμοσμένους στην παράσταση ήταν μια ιδέα που βρήκα ε-ξαι-ρε-τι-κή! 


Είχα ένα άγχος για το αν τα παιδιά θα καταλάβαιναν την ιστορία και μήπως ήταν λίγο μικρά, ειδικά ο Προκόπης, αλλά όσο εξελισσόταν η παράσταση και έβλεπα τις αντιδράσεις τους και φυσικά από τη χαμηλόφωνη κουβέντα που πάντα έχουμε όταν τους εξηγούσα ή τους τόνιζα κάτι κατά τη διάρκεια της παράστασης, κατάλαβα ότι όχι μόνο παρακολουθούσαν αλλά είχαν μπει για τα καλά στο κλίμα. Η Λένα, την ώρα που εκτυλίσσονταν οι μάχες και ο Συνετός κινδύνευσε για να σώσει το βασίλειο, παρόλο που δεν έδειχνε ούτε στρατό, ούτε τίποτα, μόνοαπό τη μουσική και το φωτισμό καταλάβαινες τον πόλεμο, είχε τσιτωθεί και παρακολουθούσε όλο αγωνία. Φύσαγε και ξεφύσαγε κι έλεγε: "Ήταν ανάγκη αυτός ο Αστόχαστος μόνο να ξοδεύει?!?!?! Ορίστε τώρα!!!" Ο δε Προκόπης, όταν φεύγοντας τους ρώτησα ποιά ήταν η αγαπημένη τους στιγμή στην παράσταση μου είπε: "Τότε που ο Αστόχαστος κατάλαβε ότι έπρεπε επιτέλους να κάνει κάτι για το λαό του κι έδωσε την κορώνα του να την πουλήσει το βασιλόπουλο!". Εντάξει, είχαμε και τα προβλέψιμα, δηλαδή της Λένας η αγαπημένη της ήταν ο γάμος στο τέλος, αφήνω που περνώντας το βασιλόπουλο από δίπλα της κάποια στιγμή της έκλεισε το μάτι και καταλαβαίνετε υπήρξε ένας έρωτας μεγάλος:) :) :)

Όπως κάθε φορά, στο τέλος η Λένα πήγε στην κυρία Κάρμεν να της υπογράψει το πρόγραμμα και να μιλήσουν λιγάκι. Της είπε ότι είδε και την Οδύσσεια με το σχολείο και ήταν πολύ ωραία και ότι και η σημερινή παράσταση της άρεσε πολύ. Σήμερα όμως ήταν η πρώτη φορά που ρώτησε αν θα μπορούσε να πάει να δει τους ηθοποιούς. Και πήγαμε φυσικά κι ενώ έλεγα ότι θα την πιάνανε οι ντροπές της εκείνη ήταν πολύ ευγενική, είπε ευχαριστούμε για την παράσταση, οτι της άρεσε πολύ, σύστησε και τον αδερφό της στον ηθοποιό που έκανε το βασιλόπουλο (Λευτέρης Βασιλάκης), πήρε και την καραμελίτσα που την κέρασε και έφυγε κυρία και με τα βλέφαρα να πεταρίζουν!

Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω με τα παιδιά στο θέατρο. Βλέπω τις παραστάσεις μέσα από τα μάτια τους, συζητάμε για αυτά που βλέπουμε, συζητάμε με αφορμή αυτά που βλέπουμε και γενικά πιστεύω ότι εκτός από έναν καλό τρόπο για να περάσουμε δυο - τρεις ώρες ευχάριστα, είναι και ένα καλό εφόδιο για εκείνα. Το πόσο πολύ θα το χρησιμοποιήσουν, εξαρτάται κυρίως από το πως εμείς τα βοηθάμε να βιώσουν αυτό που βλέπουν, να μιλήσουν γι΄αυτό, πόσο τα βοηθάμε να κάνουν δικό τους όλο αυτό που είδαν. Παραστάσεις σαν τη σημερινή, είναι εξαιρετικές γιατί σου δίνουν και το κίνητρο και το υλικό να μιλήσεις με τα παιδιά για πράγματα, να χρησιμοποιήσεις παραδείγματα και να προβληματιστείς μαζί τους πάνω σε κάτι εξαιρετικά όμορφο και προσεγμένο. Πέρα από την παράσταση αυτή καθαυτή, εμείς πάντα συζητάμε μετά τις αγαπημένες μας σκηνές, αν δεν έχει έρθει ο μπαμπάς τους μαζί τα ρωτάει και του διηγούνται αυτό που είδαν, λέμε την ιστορία ξανά το βράδυ πριν κοιμηθούν, τραγουδάμε τα τραγούδια κλπ. κλπ. Το καλύτερο είναι όταν σε ανύποπτο χρόνο συνειδητοποιώ ότι η μέθοδος πιάνει. Οτι δεν περνάνε απλώς καλά εκείνη την ώρα αλλά θυμούνται, συγκρίνουν, σχηματίζουν άποψη και χαρακτήρα. Όπως σήμερα, που την ώρα που το βασιλόπουλο αγωνιζόταν σκύβω και ψιθυρίζω στον Προκόπη, "είδες Προκόπη μου πόσο γενναίο είναι το βασιλόπουλο;" και μου απαντάει: "Ναι μαμά, σαν τον Ερωτόκριπτο!!!!" που είχαμε δει το Νοέμβριο.

Πληροφορίες για την παράσταση μπορείτε να βρείτε εδώ και εδώ
Πολυάννα και Πολυαννάκια ευχαριστούμε πολύ εκτός από την κυρία Κάρμεν τους ηθοποιούς: Λ. Βασιλάκη, Α. Κομπόγιωργα, Κ. Λιναρδάτου, Ν. Μητρούδη, Γ. Νικολάου, Α. Σοφιανοπούλου & Μ. Χρυσανθοπούλου αλλά και όλους τους συντελεστές για την υπέροχη παράσταση που είδαμε!

4 σχόλια:

  1. Μόνο και μόνο το όνομα "Πολυάννα" μου ξύπνησε αμέτρητες αναμνήσεις! Και η Ρουγγέρη κάνει όντως εξαιρετικές παραστάσεις, όπως και η Καλογεροπούλου - μακράν οι καλύτερες παραστάσεις για παιδιά, με όλο το σεβασμό και την προσοχή που αξίζουν.

    Καλημέρα
    Ελένη
    https://myfortysomethingworld.wordpress.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ελένη μου. Μα ένας λόγος που την αγαπώ τόσο πολύ, είναι που μου θυμίζει τις εξαιρετικές παραστάσεις της Ξένιας Καλογεροπούλου που έβλεπα ως παιδί :) :) :) Καλώς ήρθες στο Πολυαννόσπιτο!!!

      Διαγραφή
  2. Το έχω στο πρόγραμμα για το ΣΚ που έρχεται!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή