Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Σπίτι σε ..... τάξη - Μαμά ....εντάξει;;;;





Δεν πιστεύω να περιμένατε ανταπόκριση από το μέτωπο κομμώτρια την Τετάρτη και να σας απογοήτευσα; Ε λοιπόν, η Τετάρτη ήταν μια καλή μέρα, τα μεγάλα πήγαν κολυμβητήριο και ο Γιώργης την ώρα της κομμώτριας κοιμήθηκε! Οπότε είπα να τα πούμε λίγο πιο ρεαλιστικά σήμερα. Αν ο σημερινός μου εαυτός έβλεπε αυτή την ανάρτηση θα γέλαγε μέχρι δακρύων μιας και μπροστά στο χάος που καλούμαι να αντιμετωπίζω πλέον και στην οργάνωση που χρειάζεται το σπίτι, ο Ιούλιος του 2012 φαντάζει παιχνιδάκι. Anyway, στα τωρινά μας λοιπόν:

Από το Νοέμβρη ακόμη, πριν επιστρέψω στο γραφείο είχα αρχίσει να "δουλεύω" στο μυαλό μου το θέμα της οργάνωσης του σπιτιού, των δουλειών κλπ. κλπ. ώστε να είμαι προετοιμασμένη κατάλληλα. (λέμε τώρα) Επιπλέον ήμουν αποφασισμένη, φέτος θα έφτιαχνα family binder. Αν αναρωτιέστε τι είναι τούτο να σας πω ότι στην ουσία είναι ένα ντοσιέ οργάνωσης σπιτιού κι αν θέλετε περισσότερες πληροφορίες η αγαπημένη craftaholic τα έχει γράψει ωραιότατα εδώ. Βρήκα λοιπόν τις λίστες που με βολεύουν, ημερολόγια, μενού για να μη ζω το δράμα του "τι θα φάμε σήμερα", budget για να κρατάμε λογαριασμό, και έφτιαξα και μερικές δικές μου checklist - είναι και το χούι του επαγγέλματος στη μέση βλέπετε - για να έχω συγκεντρωμένα τα πράγματα που πρέπει να γίνουν π.χ. πριν πέσω για ύπνο για να μην παλεύω με το χάος την άλλη μέρα. Α, και να μην ξεχάσω το Ε - Κ - Π - Λ - Η -Κ - Τ - Ι - Κ - Ο εκτυπώσιμο με ιδέες για κολατσιό από τις Ανθομελένιες. Αν κι εσείς αντιμετωπίζετε το "Μαμάααα, τι μπορώ να φάω τώρα" συχνότερα απ' ότι θα θέλατε, θα σας λύσει τα χέρια.  

Ομολογώ ότι σε ένα βαθμό, με έχει βοηθήσει το binder. Τα έχω όλα μαζεμένα, είναι πάντα ανοιχτό το ημερολόγιο και (συνήθως) δεν ξεχνάμε όσα πρέπει να γίνουν και πότε. Κάποιον οι checklists μπορεί να τον αγχώνουν, εμένα με βοηθάνε πολύ να νιώθω και να έχω τον έλεγχο της κατάστασης. Εννοείται ότι δε χρειάζομαι λίστα για να θυμηθώ να ντύσω τα παιδιά ή να ετοιμάσω ταπεράκια για γραφεία και σχολεία, παρόλα αυτά με βοηθάει που υπάρχει.

Πίσω στη σκληρή πραγματικότητα, για να μη λέμε κιόλας ότι στα blogs όλα τα γράφουμε ρόδινα και οι πενταμελείς οικογένειες είναι όλες σαν τις διαφημίσεις του Βιτάμ :) Ναι, η αλήθεια είναι ότι το προσπαθούμε και αρκετές φορές είμαστε έτσι και καμαρώνω πολύ γι'αυτό. Υπάρχουν όμως και επίσης αρκετές φορές που η κατάσταση εδώ μέσα είναι σα να παρακολουθείς επεισόδιο της Νταντάς με αφιονισμένα πιτσιρίκια να τρέχουν παντού, μωρό να κλαίει απαρηγόρητο και γονείς σε κρίση. Και γι' αυτές τις μέρες είναι που προσπαθoύμε να εφεύρουμε το σύστημα που θα τις ελαχιστοποιήσει. Πότε το πετυχαίνουμε και  πότε όχι. Ευτυχώς με το Βασίλη κάνουμε καλό team κι έχουμε και δυνατό support (εδώ είναι που σαν τα Όσκαρ ευχαριστώ τη μαμά μου, το μπαμπά μου, τον κουνιάδο μου κλπ. κλπ.) :)  

Είναι μέρες λοιπόν σαν την προχθεσινή, που με το που άνοιξα την πόρτα ήθελα απλά να γυρίσω την πλάτη, να την ξανακλείσω και να φύγω, μέρες σαν τη χθεσινή που μπήκα σπίτι αποφασισμένη να λιώσω στη φασίνα και τα κατάφερα, μέρες που γυρνάω από τη δουλειά και εκτός από ένα φαγητό θέλω μόνο να παίξω με τα παιδιά και τίποτα άλλο και μέρες σαν τη σημερινή που ξύπνησα (νωρίτερα απ' ότι θα ήθελα) σε ένα σπίτι τακτοποιημένο και ήπια καφέ με ησυχία, πριν αρχίσει το Σαββατιάτικο τρέξιμο. Όλες καλοδεχούμενες και όλες στο τέλος τους κυρίως καλά μου αφήνουν. Γιατί όταν καθόμαστε το βράδυ να φάμε όλοι μαζί κι ακούω τον Προκόπη να λέει: "Ωραία, ποιός θα πει πρώτος τα νέα του;", ή έχω τη Λένα να θέλει να με βοηθήσει στο στρώσιμο και το Γιώργη να με τραβάει από το μανίκι για να καθίσει κι αυτός μαζί μας στο τραπέζι,  ευτυχώς, ένα εσωτερικό σφουγγάρι σβήνει ό,τι ένταση και απελπισία μπορεί να με έχει πιάσει - κυρίως βέβαια για να κάνει χώρο για τις επόμενες που έρχονται. Οπότε μέσα στο γενικό ομορφοχαμό για να δανειστώ και την ατάκα της αγαπημένης Έφης Ανέστη για μένα ισχύει το εξής: 


Το θέμα βέβαια έχει αρκετές προεκτάσεις όπως καταλαβαίνετε γιατί δεν είναι μόνο το όσα πρέπει να γίνουν στο σπίτι και η πρακτική μας οργάνωση που απαιτούν ικανότητες ζογκλέρ αλλά μη σας πάρω κι από τα μούτρα με μια μόνο ανάρτηση. Αυτή την εβδομάδα αυτό με απασχόλησε κυρίως οπότε και αυτό μοιράστηκα μαζί σας. Επόμενος στόχος: εξοικονόμηση λίιιιγο περισσότερου προσωπικού χρόνου. Γιατί βλέπετε είμαι και υπναρού και τον ύπνο μου δεν τον θυσιάζω εύκολα, χιχιχιχιχι! Stay tuned γιατί αυτό είναι δυσκολότερο task και θα με απασχολήσει λίγο παραπάνω νομίζω.

3 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Ασπασία μου απ' ότι έχω καταλάβει διαβάζοντάς σε, είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος :) Αγωνιστικούς χαιρετισμούς και πολλές ευχές για τη μελισσούλα σας!!!!

      Διαγραφή
  2. Πολύ όμορφη ανάρτηση!! Κι εγώ ταυτίστηκα! Κάθε μέρα δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει με τα παιδιά! Κι όταν είναι αυτά χαρούμενα και κεφάτα, είσαι κι εσύ 10 φορές περισσότερο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή