Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Περί μπαμπάδων......

ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ!!!!!!! Να σας χαιρόμαστε και να σας καμαρώνουμε όλους γερούς και δυνατούς!!!

Εγώ σήμερα θα σας μιλήσω για τρεις μπαμπάδες: το μπαμπά ΜΑΣ (και καλό μου), τον Πάκη (και μπαμπά μου), αλλά και τον παππού μου (και μπαμπά του μπαμπά μου).


Ο μπαμπάς μας και καλός μου, ήμουν πάντα σίγουρη ότι θα είναι καλός μπαμπάς όσο κλισέ κι αν ακούγεται. Αλλά ακόμη κι εγώ που το περίμενα, συγκινούμαι απίστευτα όταν τον βλέπω με τα μικράκια μας. Η Λένα, τα απογεύματα μόλις ακούει το κλειδί στην πόρτα ό,τι μα ό,τι κι αν κάνουμε το παρατάει για να τρέξει στην αγκαλιά του και μετά του φωνάζει "Έλα γρήγορα να σου διαλέξω ρούχα, να βγάλεις τα ρούχα της δουλειάς να παίξουμε" και το πρωί μόλις ξυπνήσει κι ο Βασίλης έχει φύγει για δουλειά ρωτάει όλο αγωνία: "Μαμά, με φίλησε ο μπαμπάς πριν φύγει!?!?!". Κι ο μικρός με το που τον βλέπει, χαμογελάει και χτυπάει χέρια και πόδια για να τον πάρει αγκαλιά και τώρα που μπουσουλάει τον παίρνει από πίσω σε όλο το σπίτι!!!!! Ακόμη κι όταν είναι αυστηρός μαζί τους (με τη μεγάλη δηλαδή ο μικρός την έχει γλυτώσει προς το παρόν λόγω ηλικίας), πάντα στο τέλος καταλήγουν αγκαλιασμένοι και γελαστοί. Μακράν η αγαπημένη μου στιγμή είναι όταν τους παίρνει ο ύπνος παρέα. Είναι τόσο μα τόσο ίδιοι κι εγώ τόσο ευτυχισμένη κάθε φορά που τους κοιτάω!!!! Ακούω κατά καιρούς γύρω μου τόσες πολλές και διαφορετικές απόψεις για το ρόλο και τη θέση του μπαμπά στην οικογένεια και για τη σχέση του με τα παιδιά. Εγώ ένα θα σας πω και θα πω και στον καλό μου: ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που είσαι ο μπαμπάς ΜΑΣ και που είσαι έτσι!!!!!!! Όπως είπε και η Λένα χθες "Τον μπαμπά δεν τον αλλάζουμε με τίποτα και η οικογένειά μας είναι η καλύτερη"

Ο μπαμπάς ΜΟΥ πάλι, είναι απλά ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου :) Επίσης πιάνει τα πιο μεγάλα ψάρια και χταπόδια, κάνει το καλύτερο και το πιο άνετο κάμπινγκ και μαγειρεύει τέλεια!!!!!Αντικειμενικά μιλώντας πάντα κι όχι επειδή είναι ο δικός μου. Χαχαχαχαχαχαχα!!!! Πάντα δίπλα μας, πάντα ήρεμος και πάντα πρόθυμος να μας βοηθήσει, να μας τρέξει, να μας μαγειρέψει, να κρατήσει τα παιδιά, να, να, να....... Μικρά, μας έτρεχε σε προπονήσεις, αγγλικά, γερμανικά κλπ. Μεγαλύτερα μας έτρεχε σε πάρτυ, θέατρα, σινεμά και ό,τι ώρα και να του έλεγες ποτέ δεν είπε όχι. Ακόμη πιο μεγάλη με τρέχει και πάλι παντού και όποτε το ζητήσω. Και σαν να μην του έφτανε αυτό, τώρα τρέχει και τα παιδιά μου όποτε χρειαστεί. Γιατί τώρα είναι δυό φορές μπαμπάς, έχει κι εγγόνια!!!! Τον τσανταδόρο του τη Λένα και τον κολλητό του τον Προκόπη που έχει και το όνομά του και φωτίζει η μουρίτσα του μόλις βλέπει τον παππού:) Ο μπαμπάς ΜΟΥ, ποτέ δεν ανακατεύτηκε αλλά πάντα ήταν εκεί. Μπορεί ποτέ να μη μιλούσαμε ανοιχτά στην εφηβεία μου μιας και τα έλεγα όλα στη μαμά μου και τα συζητούσα όλα με κείνη, όμως δε θα ξεχάσω ποτέ ένα βράδυ που είχε έρθει να με πάρει από το φροντιστήριο σε μια περίοδο ταραχώδη για τα αισθηματικά μου που εκεί που πηγαίναμε γύρισε και μου είπε: "Εμένα δε με απασχολεί καθόλου αν θα είναι ο Βασίλης, ο Λευτέρης, ο Μήτσος, ο Κίτσος, δεν ξέρω ποιός. Εμένα αυτό που με νοιάζει είναι να είναι καλά το Μαριαλενί μου!" Ποτέ ξανά δεν είχε εκφραστεί έτσι ευθέως και με μια φράση μου είπε τα πάντα..... Ευχαριστώ μπαμπά έστω και τόσα χρόνια μετά!!!!!   


Ο μπαμπάς του μπαμπά μου και παππούς μου είναι ο φοβερός παππούς για τον οποίο σας έχω μιλήσει αρκετές φορές αλλά δε γίνεται να μην τον αναφέρω και σήμερα. Αφού είναι πια ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΜΠΑΜΠΑΣ!!!! Του μπαμπά μου, δικός μου και των παιδιών μου!!!! (Και μεταξύ μας ελπίζω να αντισταθεί στην παλιοαρρώστια και να προλάβει να δει και τρίτο δισέγγονο). Τι να σας πρωτοπώ για τον παππού? Μας έπαιρνε στο Λαγονήσι, στην Τήνο, παίζαμε, ποτίζαμε, μας έφτιαξε ολόκληρο σπίτι στο δέντρο, μας έλεγε ιστορίες όταν ήμαστε μικρά. Μετά μεγαλώσαμε και με τον αδερφό μου λύνανε σταυρόλεξα και μένα μου έδινε συμβουλές μαγειρικής. Και μετά έκανα παιδιά και έχει πάλι παρέα για σκαλίσματα, ποτίσματα, καθάρισε την παιδική χαρά και ξαναέστησε το σπιτάκι στο δέντρο. Κι όπως λέει κι εκείνος και χρειάζομαι κι εγώ πολύ να το πιστέψω ειδικά αυτόν τον καιρό θα ζήσει μέχρι τα 114!!!!!!! 

Για το τέλος δείτε εδώ ένα video που έφτιαξε η Ολίβια από το eimaimama με φωτογραφίες μπαμπάδων και παιδιών από όλη την Ελλάδα. Τα καμάρια μου φιγουράρουν στο 0:52 και η φωτογραφία είναι από τη βάφτιση του μικρού μας. 

Χ Ρ Ο Ν Ι Α      Π Ο Λ Λ Α       Μ Π Α Μ Π Α Δ Ε Σ ! ! !

2 σχόλια:

  1. Πολύ γλυκό, αληθινό και συγκινητικό, να τους χαίρεσαι Μαριαλένα μου, καθώς επίσης περαστικά στον Παππού σου που βλέπω ότι είναι και η αδυναμία μικρών μεγάλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να'ναι όλοι καλά! Και να ζείτε μαζί ευτυχισμένες στιγμές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή