Στον πυρετό της.... βάφτισης!!!!

Ευτυχώς ο παππούς μας πάει καλά και (αν και δε βγήκε για Πάσχα), βγήκε χθες κι έτσι κι εμείς πέσαμε με τα μούτρα στις προετοιμασίες για τα βαφτίσια του μικρούλη μας που είναι μεν την Κυριακή, δεν είχαμε αποφασίσει όμως λόγω των γεγονότων μέχρι τελευταία στιγμή αν θα γίνουν τελικά. Αφού όμως πήραμε το πράσινο φως, βάλαμε φωτιά στα μπατζάκια μας και ξεκινήσαμε !!!!!

Να σας πω εδώ - για όσους δεν το έχουν καταλάβει ως τώρα - ό,τι φυσικά τα περισσότερα πράγματα τα κάνουμε με τα χεράκια της φοβερής τριάδας (Μάνια - Λένα - Μαριαλένα) και με βοήθεια καλών και αγαπημένων φίλων. Έτσι λοιπόν, το σπίτι μετατράπηκε σε εργαστήριο μαρτυρικών, λαμπάδας, μπισκότων, μπουμπουνιέρας κλπ. 

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή: Το θέμα της βάφτισης είναι το κλασσικό κίτρινο παπάκι που έχουν όλα τα μωράκια στο μπάνιο τους και η ταλαντούχα φίλη Ειρήνη του Lifestory Prints (αν θέλετε μπορείτε να δείτε τη σελίδα της στο facebook εδώ: https://www.facebook.com/lifestory.prints) μας έφτιαξε ένα φοβερό παπιοπροσκλητήριο:

Το παπιοπροσκλητήριο

Στη συνέχεια επειδή είχα αποφασίσει ότι για γλυκό θα φτιάξω μπισκότα παπάκια με ζαχαρόπαστα, αποφασίσαμε να συνδυάσουμε το γλυκό και τη μπουμπουνιέρα και να τα δώσουμε μαζί κι απλά έπρεπε να βρούμε αντικείμενο για τις μπουμπουνιέρες των μεγάλων. Στις παιδικές είχαμε αποφασίσει να βάλουμε λαστιχένια παπάκια σε διάφορες φιγούρες. Τελικά βρήκαμε μικρά λαστιχένια παπάκια σε διάφορα χρώματα και κάναμε παιχνιδιάρικες και των μεγάλων. Η διαδικασία μπισκότα - μπουμπουνιέρα είχε ως εξής: 

Πολύ καλό ζύμωμα

Άνοιγμα και κόψιμο για να γίνουν τα παπάκια

Κουάκ! Κουάκ!

Ψήσιμο και κρύωμα

Κόλλημα ζαχαρόπαστας

Βάψιμο με χρώμα ζαχαροπλαστικής από τη Λένα

Και.... έτοιμα τα μπισκότα!

Έτοιμο το ένα καλάθι για τους μεγάλους 

Έτοιμο και το ένα καλάθι για τα παιδάκια

Επίσης, φτιάξαμε μόνες μας τα μαρτυρικά, ευτυχώς με τη βοήθεια δυό καλών φιλενάδων μιας και με το δέσιμο δεν τα πηγαίναμε και τέλεια μόνες μας, άσε που κάναμε και παρέα όση ώρα τα φτιάχναμε και περάσαμε σούπερ!!!!! 

Όλα τα μαρτυρικά μαζί

Το παπιομαρτυρικό μας

Μας μένει τώρα να ολοκληρώσουμε τη λαμπάδα και να συνέλθει ο μικρούλης μας που ξύπνησε με λαρυγγίτιδα :( Είπαμε όμως.... αισιοδοξία και μέχρι την Κυριακή θα είναι περδίκι και θα περάσουμε τέλεια!!!!!!!

Μπορεί να γίναν οι ετοιμασίες υπό πίεση, μέσα σε τρελλή κούραση όλων και όχι με την καλύτερη δυνατή διάθεση αρχικά, αλλά αλήθεια σας το λέω δεν το άλλαζα με τίποτα! Οκ, μπορεί μερικά μπισκοτάκια να είναι λίγο στραβά, ή η ζαχαρόπαστα να έχει πατικωθεί λίγο εκεί που η Λένα έβαλε πιο πολλή δύναμη στο πινέλο αλλά περάσαμε τόσο καλά!!!! Ήταν τόσο χαρούμενη που έφτιαχνε κάτι για τον αδερφό της με τη μαμά και τη γιαγιά της κι έλεγε σοβαρά σοβαρά: "Αυτά είναι για να τα μοιράσουμε στους φίλους μας για σένα που θα έρθουν στη βάφτισή σου"!!!! 

Άλλωστε.... τα μπισκοτάκια και οι μπουμπουνιέρες θα φαγωθούν, οι στιγμές μας όμως θα μείνουν κι αυτό είναι που μετράει....... 

Πάμε σαν άλλοτε......

Μεγάλη Πέμπτη σήμερα και το σπίτι μας μοσχομύρισε τσουρέκια και γέμισε χρώματα από τα Πασχαλινά μας αυγά. Τα κουλουράκια μας τα φτιάξαμε την Τρίτη. Είχα μια κουβέντα προχθές με τους γονείς μου και τελικά καταλήξαμε (εκείνοι δηλαδή εγώ απλά υποχώρησα στην πείρα της ζωής χαχαχαχαχα) ότι Πάσχα σαν αυτό των παιδικών και εφηβικών χρόνων του καθενός δεν υπάρχει! Είναι από αυτές τις εμπειρίες που έρχονται μια φορά στη ζωή ή τέλος πάντων 3, 4 5, 8 χρόνια συνεχόμενα όσο είναι για τον καθένα και μετά... τέλος!!!! Μετά απλά κάθε Πάσχα το συγκρίνεις με αυτά των παιδικών και εφηβικών σου χρόνων και πάντα βγαίνει λίγο. 

Νόμιζα πως τώρα με τα παιδιά θα ήταν αλλιώς, πώς δε θα αναπολούσα τις πασχαλιές μας στον Ωρωπό, τη γιαγιά και τη θεία μου να ασπρίζουν, το στόλισμα του Επιταφίου στην Οσία Ξένη, τις ξεθωριασμένες μπλε λεκάνες με τα τσουρέκια να φουσκώνουν και το βιαστικό σβήσιμο του κεριού στον επιτάφιο για να το ανάψεις από το μπροστινό κούκλο ξάδερφο της φίλης σου (ε ναι, μη μου πείτε ότι δεν έχετε ένα παρόμοιο περιστατικό :P). Έλα μου όμως που το μυαλό μου και η μνήμη μου αποφασίζουν μόνα τους με το που έρχεται η Μεγάλη Εβδομάδα.....

Φέτος λοιπόν, αφού το εμπέδωσα ότι έτσι είναι και έτσι θα είναι από δω και πέρα, είπα να το δω αλλιώς το πράγμα και να εστιάσω στο ότι στα χέρια μου είναι τα παιδιά, να φτιάξουν μαζί μου, με το μπαμπά τους, με τους νονούς τους και με τους παππούδες και τις γιαγιάδες και θείες τους μια σειρά από αξέχαστα Πάσχα όπως κι εγώ. Ευτυχώς έχω καλή βοήθεια -κυρίως από τη φοβερή και τρομερή μανούλα μου φυσικά- κι έτσι νομίζω καλά το πάμε...

Τι κι αν τα γεγονότα με τον παππού μας άφησαν στην Αθήνα φέτος και δεν καταφέραμε να πάμε στο νησί? Τι κι αν ο μπαμπάς μας δουλεύει πολύ και τον έχουμε χάσει αυτές τις μέρες? Ευτυχώς ο παππούς πάει καλά, ο μπαμπάς σταματάει αύριο τη δουλειά και θα είναι μαζί μας και ελπίζουμε ότι θα κάνουμε όλοι μαζί Πάσχα, οπότε με γεμάτες μπαταρίες, κέφι και πολύ όρεξη τιμήσαμε τα έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας με τη Λένα και τη χαρούμενη φατσούλα της να πρωτοστατεί σε ζυμώματα, κουλουράκια, φουρνίσματα και βάψιμο αυγών αλλά και το μικρό Προκόπη σε ρόλο παρατηρητή αλλά και δοκιμαστή!!!! 

Ιδού λοιπόν τι κάναμε και ομορφύναμε τη βδομάδα μας: 

Καταρχήν τη Μεγάλη Τρίτη, φτιάξαμε τα Πασχαλινά μας κουλουράκια: 

Τα κουλουράκια μας - τα σαλιγκαράκια τα έκανε η Λένα ολομόναχη!

Σήμερα, πρωί πρωί ζυμώσαμε τα τσουρέκια μας και κάναμε και για τους νονούς τσουρεκάκια σαλιγκαράκια με αυγά - φατσούλες: 

Τα τσουρεκάκια για τους νονούς μας και την ξαδερφούλα μας

Και φυσικά, βάψαμε τα αυγά μας (το αγαπημένο μου προσωπικά) με βαφή, με δαχτυλομπογιές και με πινέλα. Μέχρι και αυγά Μπομπ Σφουγγαράκη και Πάτρικ αστερία φτιάξαμε με αυτοκόλλητα ματάκια:

Η μικρή μου δαχτυλοζωγράφος

 

Τα αυγά μας

Γενικώς περάσαμε τέλεια τη Μεγάλη Εβδομάδα έως τώρα και η Λένα και εγώ και ο μικρούλης μας που απλά παρατηρούσε και ελπίζω και οι γονείς μου που αλήθεια είναι τους έχουμε ταλαιπωρήσει αρκετά αυτούς τους μήνες. Θα θέλαμε βέβαια κι ο μπαμπάς μας μας να μην είχε τόσο πολλή δουλειά στο γραφείο ώστε να συμμετέχει κι εκείνος αλλά μοιραζόμαστε τη χαρά μας μαζί του κάθε βράδυ που γυρίζει και του δείχνουμε τις δημιουργίες μας και από αύριο μιας και θα είναι κι εκείνος σπίτι μαζί μας συνεχίζουμε ακάθεκτοι !!!!

Σας αφήνουμε με τα καλαθάκια που φτιάξαμε για τους νονούς και σας ευχόμαστε 

Κ Α Λ Ο   Π Α Σ Χ Α !!!!!!!!!

Ένα βαλσάκι......

Σήμερα είναι για την οικογένειά μας μια δύσκολη μέρα. Κι αφού δε γίνεται να ξεσπάσω μπροστά στα παιδιά, μάλλον θα την πληρώσετε εσείς αγαπημένοι αναγνώστες. Όποιος λοιπόν δεν έχει όρεξη για στενάχωρα πρωί πρωί ας προσπεράσει αυτό το ποστ μου. Τη Δευτέρα το πρωί ο παππούλης μου (σας έχω ξαναμιλήσει για το σούπερ παππού μου) διαγνώστηκε εντελώς ξαφνικά και με πολύ κακή πρόβλεψη με τη γνωστή παλιοαρρώστια και αυτή τη στιγμή που σας γράφω κάνει μια μικροεπέμβαση η οποία αν πετύχει θα του δώσει 2-3 μήνες. 

Κι εμένα το μυαλό μου έχει κολλήσει από προχθές σ'ένα βαλς. Ένα βαλς που του υποσχέθηκα ότι θα τον χορέψω στο γάμο μου και με την αναμπουμπούλα της βραδιάς, δεν τον χόρεψα ποτέ.... Κι επειδή κι εκείνος είναι πεισματάρης δεν ήρθε όλη τη βραδιά να μου το θυμίσει, περίμενε την επόμενη μέρα για να μου παραπονεθεί. Ως γνήσια Πολυάννα πρέπει και θέλω να ελπίζω για το καλύτερο από τη σημερινή επέμβαση. Για εκείνον, για τη γιαγιούλα μου, για όλους μας. Για να προλάβω να τον χορέψω το βαλς που του χρωστάω στα βαφτίσια του δισέγγονου του σε 15 μέρες...... 

Υ.Γ. Θέλω να ευχαριστήσω τη φίλη Μαμά Κουκουβάγια Βέρα για το πρώτο μου βραβειάκι που μου έδωσε και υπόσχομαι να κάνω τη δική μου απονομή μόλις ξαναβρώ λίγη από την αισιοδοξία μου:)